Δε μου ‘χε ξανατύχει μέχρι τώρα. Να βρω κάποιον που να γουστάρω, να με γουστάρει κι αυτός, αλλά να μη βιάζεται. Να θέλει να είναι σίγουρος, να το σκεφτεί, να το αναλύσει, να το φανταστεί πριν το ζήσει. Αρχίζει να μ’ αρέσει…
Στην αρχή με ξενέρωνε αυτή η αναμονή. Σου δημιουργεί αμφιβολίες, λες «αυτός για να μην κάνει κίνηση, δε γουστάρει», γιατί άμα ήθελε αρκετά, θα το τολμούσε, ειδικά αφού έχω δείξει πώς νιώθω. Έτσι, όμως, μετριέται η επιθυμία; Με την ταχύτητα που εξελίσσεται η ιστορία; Μα αν ήταν έτσι, όλα αυτά που στα γρήγορα τολμήσαμε γιατί νομίζαμε πως δεν αντέχαμε άλλο, θα ήταν ακόμη εδώ.
Κάτι γνωριμίες που το πάθος τους ξεχείλιζε και κατέληγαν στο κρεβάτι σε χρόνο ρεκόρ, δε θα έληγαν τόσο άδοξα. Αναρωτιέμαι πόσες από αυτές τις μεθυσμένες βραδιές σε σεντόνια άγνωστα θα αποφεύγαμε αν δίναμε στον εαυτό μας λίγο περισσότερο χρόνο να το σκεφτεί.
Αφού πέρασε το πρώτο στάδιο –αυτό στο οποίο πεισματικά αρνιόσουν να κάνεις την επόμενη κίνηση και μου έσπαγες τα νεύρα– αποφάσισα να σε καταλάβω. Έτσι κι αλλιώς, όσες φορές κι αν είπα «φτάνει, δεν ασχολούμαι ξανά εγώ μ’ αυτόν», άλλες τόσες σε είδα κι άλλαξα γνώμη.
Είπα να μπω στη θέση σου, να βρω το λόγο που σε κάνει να τραβιέσαι πίσω κάθε που ερχόμαστε πιο κοντά. Γιατί, η προφανής αιτία, αυτή που αρχικά κέρδιζε, δηλαδή το ότι απλά δε γουστάρεις, έχει απορριφθεί. Το νιώθεις όταν κάτι υπάρχει, αυτό το ένστικτο το έχουμε όλοι και καλά θα κάνουμε να το ακούμε λίγο πιο πολύ.
Πιθανότατα έχεις πληγωθεί κι εσύ στο παρελθόν από σχέσεις που δεν πήραν την πορεία που ευχόσουν∙ ποιος δεν έχει; Πολύ λογικό είναι και το να φοβάσαι να δώσεις μια θέση τόσο σημαντική σε κάποιον στη ζωή σου. Ξέρεις ότι από αυτή τη θέση θα μπορεί να έχει απαιτήσεις να αλλάξεις συνήθειες, που έχεις πια μάθει να ζεις μαζί τους.
Απόλυτα κατανοητό, επίσης, το να ξέρεις πια τι θες απ’ τον άνθρωπο που θα βαδίζει κοντά σου και να θες το χρόνο σου να σιγουρευτείς –όσο γίνεται– πως εγώ σου κάνω. Σεβαστά όλα αυτά και τυχαίνει να ισχύουν και για μένα, εξού και λέω να κάνω το ίδιο. Ας το δούμε πιο σοβαρά, ας μάθουμε ο ένας τον άλλον πριν γίνουμε ευάλωτοι, ας το πάμε αργά.
Τώρα που το σκέφτηκα καλύτερα, το προτιμώ. Μ’ αρέσει που ενώ νιώθω τόσα για σένα δεν ξέρω τη γεύση σου. Το γουστάρω που ενώ σε θέλω καιρό, θα πρέπει να σε κερδίσω πριν σ’ έχω και το ίδιο θα πρέπει να κάνεις κι εσύ. Η αναμονή θα τα κάνει όλα πιο όμορφα, οι πρώτες φορές θα μας μείνουν αξέχαστες, είμαι σίγουρη. Τα κάνουμε όλα πια τόσο μηχανικά, ας κρατήσουμε αυτό πιο ψηλά, ας του δώσουμε τη σπουδαιότητα που θέλουμε να έχει.
Θα αφήσω τη φαντασία μου να με γεμίζει για λίγο ακόμη, μέχρι να έρθει η στιγμή μας. Δε βιάζομαι για μας. Θα χορέψω στο δικό σου ρυθμό και κάτι μου λέει πως αυτός ο χορός δε θα θυμίζει κανέναν άλλον.
Ο βελονισμός είναι μια μέθοδος, η οποία χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της κεφαλαλγίας με σημαντικά αποτελέσματα, η οποία κερδίζει συνεχώς έδαφος για 2 πολύ σημαντικούς λόγους.
1️⃣➼➽ Είναι ανώδυνος και δεν παρουσιάζει παρενέργειες όπως η φαρμακευτική αγωγή. Μια από τις οποίες είναι η επιδείνωση της κεφαλαλγίας και αρκετές φορές η μετεξέλιξή της σε χρόνια.
2️⃣➼➽ Αντιμετωπίζει τα συμπτώματα της πρωτογενούς κεφαλαλγίας και επαναφέρει την ομοιόσταση σε όλο τον οργανισμό, περιορίζοντας ή και εξαλείφοντας πολλές φορές προβλήματα που συνοδεύουν την κεφαλαλγία, όπως τον ίλιγγο και τη ναυτία, την υπέρταση, την αϋπνία, το στρες και την κατάθλιψη.
Ο βελονισμός επιδρά στο αυτόνομο νευρικό σύστημα, είτε οι βελόνες τοποθετηθούν τοπικά, κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης και πάνω από τον αυχένα, είτε όταν τοποθετηθούν μακριά από το κεφάλι, όπως τα χέρια ή τα πόδια και αποσκοπεί τόσο στην εξάλειψη του πόνου, όσο και στην αντιμετώπιση καταστάσεων όπως η αϋπνία και το στρες. Επιδρά στα κέντρα διαβίβασης της κεφαλαλγίας μειώνοντάς τον, καθώς επίσης και στις περιοχές του εγκεφάλου που επηρεάζουν την αίσθηση που προκαλεί ο πόνος.
Για τη θεραπεία της κεφαλαλγίας, οι βελόνες τοποθετούνται σε ορισμένα σημεία των μυών, με αποτέλεσμα την χαλάρωση του μυϊκού σπασμού στον αυχένα και το κεφάλι.
Μια εξατομικευμένη θεραπεία της κεφαλαλγίας με βελονισμό αφορά σε διαφορετικά σημεία αναλόγως τον πάσχοντα, διαφορετικό αριθμό τοποθετούμενων βελόνων, τη χρήση ή μη ηλεκτροβελονισμού και τέλος στο είδος του βελονισμού ή σε συνδυασμό ειδών βελονισμού τοπικά και απομακρυσμένα από το πάσχον σημείο, δηλαδή κρανιοβελονισμός, ωτοβελονισμός, κοιλιακός βελονισμός κ.α.
Τα αποτελέσματα του βελονισμού έχουν διάρκεια μεγαλύτερη των έξι ( 6 ) μηνών μετά από την τελευταία συνεδρία από τον κύκλο συνεδριών που έχει προταθεί.
Τα θεμέλια για μια όμορφη σχέση είναι η έλξη, η αγάπη και η ε-μπιστοσύνη και αυτά δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον άλλον αλλά και με σένα.
Αν η καρδιά σου είναι κλειστή, αν οι συναισθηματικές καταστάσεις που έχεις ζήσει σε έχουν κάνει να λουφάζεις πίσω από τείχη…
Αν περιμένεις πότε θα έρθει εκείνος, ο ιδιαίτερος, ο ξεχωριστός σύντροφος, που θα τα υπερπηδήσει και θα δει αμέσως τι αξίζεις, προσφέροντας σου μια "ζωή χαρισάμενη", δυστυχώς, πλανάσαι πλάνη οικτρά.
Αν δεν κάνεις κάτι Εσύ για Σένα δεν θα το κάνει κανένας άλλος.
Όμως εσύ στέκεσαι ακίνητος μέσα στη Ζωή περιμένοντας, νομίζοντας ότι αισθάνεσαι. Δυστυχώς μιμείσαι ότι αισθάνεσαι. Μιμείσαι ότι αγαπάς. Μιμείσαι ότι έχεις έκσταση, απόλαυση. Μιμείσαι ότι Ζεις.
Δεν ρέεις, είσαι ακίνητος και περιμένεις τον άλλον να έρθει να σε αγαπήσει. Να σου ανοιχτεί. Να έχει ουσιαστική παρουσία στη ζωή σου. Και να είναι εκεί παρόλα τα παγωμένα κόλπα σου. Κι όσο περιμένεις, τόσο περισσότερο παγώνεις. Τόσο πε-ρισσότερο ξεχνάς πως μυρίζει η αγάπη, η ευτυχία. Τόσο λιγότερο νιώθεις ελευθερία.
Κάποια στιγμή στη ζωή σου είχες νιώσει και αγάπη και ελευθερία και ευτυχία. Όμως όλα αυτά που σου συνέβησαν σε έκαναν να κλειδωθείς και να τα εγκαταλείψεις. Θέλοντας να ζεις με ασφάλεια, έφερες τον έλεγχο στο προσκήνιο και απέκτησες μια ηδονική σχέση μαζί του. Άρχισες να τα ελέγχεις όλα. Ακόμα και τους χτύπους της καρδιάς σου θα έλεγχες αν ήταν δυνατόν για να αποφύγεις τα καρδιοχτύπια. Ωστόσο ήξερες ότι αυτό δεν μπορούσες να το κάνεις, οπότε την κλείδωσες και έστησες τείχη ολόγυρά της.
Αλλά αν είχες μάθει να αγαπάς τον εαυτό σου, αν είχες εμπιστοσύνη σε σένα, θα είχες δει αυτήν την σκληρή εμπειρία που σου συνέβη σαν πρόκληση να δεις πιο βαθιά εσένα και να αναρωτηθείς, με ποιο τρόπο πληγώνεις Εσύ τον Εαυτό σου. Θα είχες πάρεις το μάθημα, θα είχες ευγνωμονήσεις τη Ζωή για την εμπειρία και θα είχες προχωρήσει μεταμορφωμένος/η, με ανοικτή καρδιά και βήματα γεμάτα παλμό και ζωντάνια.
Τότε θα συναντούσες και έναν σύντροφο που θα είχε κι εκείνος ανοικτή καρδιά και με θαρρετά βήματα θα σε είχε προσεγ-γίσει για να ζήσετε μαζί, όλα αυτά που θα σας προσέφερε η ζωή. Έναν σύντροφο που θα ήξερε όπως κι εσύ να εμπιστεύεται, να αγαπάει και να παραδίνεται μέσα στην αγάπη.
Όμως τώρα τον μόνο που μπορείς να συναντήσεις είναι έναν άνθρωπο με τα ίδια κλειδώματα, τους ίδιους φόβους, την ίδια έλλειψη εμπιστοσύνης για να παραμυθιαστείτε ότι παίζετε το παιχνίδι του έρωτα και της αγάπης. Ενώ στην ουσία, το μόνο που θέλετε να κάνετε, είναι να επιβεβαιώσετε ότι κανένας δεν αξίζει, ότι κανέναν δεν πρέπει να εμπιστεύεστε γιατί όλοι έχουν διάθεση να σας εκμεταλλευτούν.
Και συνεχίζοντας το παιχνίδι του ελέγχου "ζεις" κλειδαμπαρωμένος, θυσιάζοντας στο βωμό του φόβου της Ζωής στιγμές, αγγίγματα, αγάπη, έκσταση…
Δεν σου αξίζει αυτή η ζωή μάτια μου. Σου αξίζει η αγάπη και η χαρά.
Και την αγάπη και τη χαρά, θα τις φέρεις στη ζωή σου αρχίζοντας να γνωρίζεις εσένα. Αφήνοντας πίσω το παρελθόν. Α-φήνοντας πίσω τα πικρά "γιατί" και τα στείρα "αν"…
Μόνο αν σταματήσεις να ασχολείσαι με τους άλλους και αρχίσεις να ασχολείσαι με σένα, με το τι συμβαίνει μέσα σου, θα ανακαλύψεις τι είναι αυτό που σε κρατάει ουσιαστικά μακριά από τη ζωή και θα αρχίσεις να βρίσκεις τρόπους να σε αγαπάς χωρίς να σε κλειδαμπαρώνεις.
Και τότε θα φύγεις από το καρτέρι της αγάπης και θα μπεις στο στίβο της ζωής με την καρδιά σου ανοιχτή σαν ανθισμένο τριαντάφυλλο. Και το άρωμα της αγάπης θα απλώνεται παντού ολόγυρα σου, έλκοντας εκείνον τον σύντροφο, που θα μοι-ραστείς μαζί του αληθινές εμπειρίες ζωής, κυλώντας με εμπιστοσύνη μέσα στην αγάπη.
The article was written and posted by… Namaste/ despoina palamari
«Η ευτυχία είναι σαν την πεταλούδα. Όσο περισσότερο την κυνηγάς, τόσο θα σου ξεφεύγει. Όμως αν στρέψεις αλλού την προσοχή σου, θα έρθει απλά και θα καθίσει στον ώμο σου»
– Χένρι Ντέιβιντ Θορώ
Δείτε παρακάτω κάποιους ίδέες-τρόπους,
που θα βοηθήσουν την Ευτυχία Σας... …
➡ Μείνε σε μικρό σπίτι – διαμέρισμα. Είναι οικονομικό από άποψη λογαριασμών και συσσώρευσης αντικειμένων. Καθαρίζεται εύκολα και γρήγορα κι έτσι κερδίζεις και χρόνο.
➡ Χάρισε ή πούλησε αντικείμενα ,ρούχα, βιβλία, παιχνίδια που δεν έχεις χρησιμοποιήσει εδώ και ένα χρόνο. Υπάρχουν αμέτρητα site στο διαδίκτυο που μπορείς να απευθυνθείς.
➡ Προσπάθησε να κατέχεις αντικείμενα που χρησιμοποιείς. Όλα τα υπόλοιπα χάρισέ τα ή φύλαξέ τα σε μια αποθήκη.
➡ Προγραμμάτισε τα γεύματά σου και γράψε το εβδομαδιαίο διαιτολόγιο .Πήγαινε στο σούπερ μάρκετ και αγόρασε ακριβώς αυτά που έχεις σημειώσει. Μαγείρεψε τα γεύματα και πακέταρε τα σε ταπεράκια στην κατάψυξη. Όταν επιστρέφεις από τη δουλειά ,θα έχεις έτοιμο και νόστιμο φαγητό.
📖
➡ Αν η δουλειά σου είναι κοντά στο σπίτι σου πήγαινε με τα πόδια ή με ποδήλατο. Γενικά αντικατέστησε τις μετακινήσεις με τα πόδια, με ποδήλατο ή με τα Μ.Μ.Μ. όταν αυτό είναι εφικτό! Γυμνάζεσαι, εξοικονομείς χρήματα και προστατεύεις το πε-ριβάλλον.
➡ Βάλε τη γυμναστική στη ζωή σου. Φροντίζεις το σώμα σου και αξιοποιείς δημιουργικά το χρόνο σου. Γράψου στο γυμνα-στήριο της γειτονιάς σου ,κάνε yoga, pilates ,zumba ,aerobics! Εναλλακτικά ξεκίνησε περπάτημα στο πάρκο της γειτονιάς σου, χόρεψε στο σπίτι σου , γυμνάσου από το youtube. Γράψου κολυμβητήριο ή κολύμπα στην κοντινότερη παραλία, μάθε τένις, χορούς ,ορειβασία.
➡ Υιοθέτησε υγιεινό τρόπο διατροφής. Φάε 3 κυρίως γεύματα (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό) και μην παραλείπεις ποτέ το δεκατιανό και το απογευματινό! Εμπλούτισε τη διατροφή σου με φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ψάρι, κοτόπουλο, ξηρούς καρ-πούς, προϊόντα ολικής αλέσεως. Διέγραψε τη ζάχαρη, το αλάτι, τα γλυκά , τα junk food ,τα αναψυκτικά και πίνε πολύ νερό. Περιόρισε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος σε μία φορά στις 15 μέρες και αν στο επιτρέπει ο οργανισμός σου γίνε vegetarian ή Vegan.
➡ Νιώσε την αξία της προσφοράς με τον εθελοντισμό. Ανάλογα με την εργασία και τα ενδιαφέροντά σου, βοήθησε ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
📖
➡ Αγάπα τους δικούς σου ανθρώπους, αγόρασε μικρά δωράκια γι αυτούς και κάνε τους εκπλήξεις. Εξέφρασε την αγάπη σου με πολλές αγκαλιές.
➡ Επίλεξε τους φίλους σου σοφά. Κάνε παρέα με ανθρώπους που είναι ευγενικοί, χαρούμενοι, υποστηρικτικοί, που είναι καλύτεροι από εσένα σε κάτι, που γελάτε με τα ίδια αστεία. Βρες τα θετικά τους και εμπνεύσου από αυτούς.
➡ Άκου χαλαρωτική jazz μουσική το πρωί, το μεσημέρι, το απόγευμα, το βράδυ.
➡ Καθάριζε το χώρο σου 3 φορές την εβδομάδα και τακτοποίησε τα πράγματά σου συχνά.
📖
➡ Επιδιόρθωσε ό,τι έχει χαλάσει και πέταξε ό,τι έχει παλιώσει.
➡ Βάλε φυτά στο χώρο σου και φρόντισέ τα.
➡ Αγόρασε ένα κατοικίδιο και γίνε ο καλύτερός του φίλος.
➡ Βρες μια αγαπημένη σειρά στο Netflix και γίνε φανατικός οπαδός. Πήγαινε θέατρο, σινεμά, κάλεσε τους φίλους σου για ταινία και pizza.
📖
➡ Αγόρασε λογοτεχνικά βιβλία ή δανείσου από την πλησιέστερη βιβλιοθήκη. Βάλε στόχο πόσα βιβλία θέλεις να τελειώσεις μέσα στο χρόνο.
➡ Σπούδασε κάτι που επιθυμείς, μάθε μια ξένη γλώσσα.
➡ Οργάνωσε συνάντηση με παλιούς συμμαθητές και φίλους και πείτε τα νέα σας.
➡ Ντύσου σαν να είσαι καλεσμένος σε κάποιο σημαντικό γεγονός, αρωματίσου, φτιάξε τα μαλλιά σου, περιποιήσου τον εαυτό σου.
📖
➡ Στο facebook οργανώνονται διάφορα events. Δήλωσε συμμετοχή και πήγαινε με την παρέα σου. Παρακολούθησε μια συναυλία, θαύμασε μια έκθεση ζωγραφικής, πήγαινε σε ένα latin party.
➡ Δοκίμασε διαφορετικές γεύσεις – φάε κινέζικο, λιβανέζικo, ιταλικό. Εναλλακτικά μαγείρεψε κάτι από διεθνή κουζίνα.
➡ Ταξίδεψε. Μόνος ή με παρέα, βγες έξω και δες τον κόσμο.
➡ Για κάθε μέρα που ξυπνάς να λες ευχαριστώ. Να είσαι ευγνώμων για την κάθε στιγμή.
Το οικογενειακό τραπέζι δεν είναι μόνο παράδοση,
αλλά και ωφέλιμο για όλους !!!
Από τα παιδικά μας χρόνια, έχουμε να θυμόμαστε τα τραπέζι που μαζευόμασταν όλη η οικογένεια, καθόμασταν μαζί και τρώγαμε. Ειδικά, τα κυριακάτικα. Σήμερα, οι φορές που όλα τα μέλη μιας οικογένειας τρώνε μαζί, όλο και λιγοστεύουν και δεν είναι υπερβολή να πούμε πως πλέον περιορίζονται στα σαββατοκύριακα.
Στις περισσότερες οικογένειες δουλεύουν και οι δύο γονείς και τα ωράρια είναι τέτοια που επιστρέφουν σπίτι τα απογεύματα. Πολλά παιδιά τα μεσημέρια είτε μένουν στο ολοήμερο είτε τρώνε με τη γιαγιά και τον παππού ή την γυναίκα που τα κρατάει.
Αποτέλεσμα; Τις καθημερινές πολλές οικογένειες δεν καταφέρνουν να μαζευτούν να φάνε όλοι μαζί. Ωστόσο, το να τρώνε μαζί όλα τα μέλη της οικογένειας, πέρα από μια παράδοση, είναι και ωφέλιμο για τα παιδιά, αλλά και για τους ίδιους τους γονείς, όπως τονίζουν σχετικές μελέτες. Γι’ αυτό αν δεν μπορείτε τα μεσημέρια, φροντίστε τουλάχιστον το βράδυ να τρώτε όλοι μαζί.
Δείτε παρακάτω τρία οφέλη,
όπως τα αναφέρει το Parents.com ... ...
1️⃣--- Ενισχύεται το δέσιμο της οικογένειας: Ναι, όταν τρώμε δεν μιλάμε. Αλλά ας το προσπεράσουμε σε αυτή την περίπτωση και ας δούμε το οικογενειακό τραπέζι ως μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας για τη μέρα μας ή οτιδήποτε άλλο μας απασχολεί.
2️⃣--- Αποκτούν σωστές διατροφικές συνήθειες: Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη από το JAMA Network Open, τα παιδιά που τρώνε μεσημεριανό ή βραδινό με την οικογένεια, αποκτούν καλύτερες διατροφικές συνήθειες, αφού τρώνε σπιτικό φαγητό και όχι junk foods κι έτοιμες λύσεις.
3️⃣--- Βελτιώνουν τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες: Όπως αναφέρει σχετική έρευνα, τα παιδιά που τρώνε με την οικογένειά τους καθημερινά, έχουν πιο ανεπτυγμένες επικοινωνιακές δεξιότητες σε σχέση με άλλα παιδιά της ίδιας ηλικίας που δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα.
Η γλώσσα του σώματος είναι ο καλύτερος τρόπος
για να ανακαλύψουμε τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς!!!
Πως Να Φλερτάρεις Με… Με… Τα Μαλλιά Σoυ
Είτε πλέκοντάς τα γύρω από το δάχτυλο είτε τινάζοντάς τα πίσω μεγαλόπρεπα, το παιχνίδι με τα μαλλιά είναι όπλο φλερταρίσματος μεγάλου βεληνεκούς. Παρόλο που τα μαλλιά μας είναι μια δημόσια δήλωση του στιλ και της συμπεριφοράς μας, στην πραγματικότητα είναι ένα πολύ ιδιαίτερο σημείο μας και σπάνια αφήνουμε κάποιον άλλο, εκτός από το φίλο ή τον κομμωτή μας, να τα αγγίξει. Όταν παίζουμε με τα μαλλιά, συχνά μιμούμαστε αυτό που θα θέλαμε να μας κάνουν. Είναι σαν να λέμε: «Θέλω να αποκτήσουμε περισσότερη οικειότητα». Το να παίζεις με τις τούφες σου βοηθά επίσης να έχεις οπτική επαφή με το αντικείμενο του πόθου σου. Όταν τα μαλλιά πέφτουν στα μάτια σου, δημιουργείς μυστήριο και ο άλλος ασυναί-σθητα περιμένει πότε θα τα βγάλεις απ’ τα μάτια σου για να τα δει. Δημιουργεί μια ένταση, που εκτονώνεται όταν τα ρίχνεις πάλι πίσω. Είναι ένα άκρως σεξουαλικό μήνυμα. Το άγγιγμα των μαλλιών ενθαρρύνει επίσης τους άλλους ανθρώπους να τα προσέξουν. Μια γυναίκα με καθαρά και περιποιημένα μαλλιά δείχνει ότι γενικά προσέχει τον εαυτό της. Αγγίζοντας τα μαλλιά μας στέλνουμε το μήνυμα ότι είμαστε καθαροί και υγιείς σε όλο το σώμα.
Πως Να Φλερτάρεις Με… Τα Μάτια Σoυ
Στην ερωτική γλώσσα του σώματος η οπτική επαφή είναι ένας τρόπος για να πεις «είμαι εδώ, το κατάλαβες;». Κρατώντας το βλέμμα σου σταθερό τουλάχιστον τρία δευτερόλεπτα επάνω σ’ έναν άντρα και μετά κοιτώντας μακριά εκδηλώνεις σεξουαλικό ενδιαφέρον? ενώ με την απότομη διακοπή αφήνεις το πρόσωπο που κοίταζες να αποζητά περισσότερα. Κινώντας τα βλέφαρά σου αργά και σκόπιμα προς τα κάτω και μετά επαναφέροντας το βλέμμα σου προς τα πάνω, σαν να παίζεις κρυφτούλι, δημιουργείς μια σχέση οικειότητας με τον άντρα-στόχο. Υπάρχουν κι άλλα μέσα: Αν έχεις στα χέρια σου π.χ. έναν κατάλογο εστιατορίου, χρησιμοποίησέ τον για να κρύψεις το υπόλοιπο πρόσωπό σου, δείξ’ του μόνο τα μάτια σου και μετά κρύψ’ τα πίσω από τον κατάλογο, δημιουργώντας έτσι μια παιχνιδιάρικη ατμόσφαιρα.
Πως Να Φλερτάρεις Με… Τα Χείλη Σoυ
Έχασες τα λόγια σου; Μην ανησυχείς? το στόμα σου μπορεί να αιχμαλωτίσει ένα μελλοντικό εραστή χωρίς να προφέρεις λέξη. Τα χείλη μας επικοινωνούν με το κέντρο του εγκεφάλου που συνδέεται με το συναίσθημα, τη διατροφή και τη φροντίδα. Έτσι, μεγαλώνουν και κοκκινίζουν προδίδοντας το σεξουαλικό ερεθισμό μας. Γι’ αυτό και είναι σέξι οι μορφασμοί. Ένα φωτεινό και ελαφρώς πρησμένο στόμα στέλνει αμέσως μια σεξουαλική εικόνα στο υποσυνείδητο ενός άντρα. Και με το να γλείφεις ή να υγραίνεις τα χείλη σου κάνεις αυτή την εικόνα ακόμη πιο ζωντανή. Ανοίγοντας ελαφρώς το στόμα, όπως πριν από ένα φιλί, δείχνεις καθαρά τι θέλεις να γίνει στη συνέχεια.
Πως Να Φλερτάρεις Με Τoυς… Ωμoυς Σoυ
Γιατί τα στράπλες φορέματα ανάβουν τόσο πολύ τους άντρες; Oι ώμοι μπορεί να δείχνουν αρκετά αθώοι, όταν όμως τους επιδεικνύεις δημοσίως αποτελούν μια θαυμάσια βιτρίνα των προσόντων σου. Το σχήμα, η υφή και η λάμψη του ώμου είναι παρόμοια με αυτά του στήθους. Με την κίνησή τους οι γυναίκες κάνουν μια διακριτική υπενθύμιση για τα σέξι προσόντα τους. Oι ώμοι κινούνται από ευαίσθητους μυς, που τους κάνουν εξαιρετικά εκφραστικούς. Το ανασήκωμα ή το ίσιωμα των ώμων σημαίνει κυριαρχία ή εχθρότητα, αλλά ένα από τα πιο ισχυρά σεξουαλικά σημάδια που μπορείς να δώσεις είναι να γείρεις το κεφάλι σου στον έναν ώμο, ενώ χαϊδεύεις τον άλλο. Αγγίζεις το δέρμα σου, το απολαμβάνεις και… λες στους άλλους τι θέλεις να σου κάνουν.
Πως Να Φλερτάρεις Με… Τoν Κoρμo Σoυ
Το επάνω μέρος του σώματός μας υποσυνείδητα «κοιτάζει» αυτούς που μας αρέσουν και που θαυμάζουμε και απομακρύνε-ται απ’ τους άλλους. Με τις κινήσεις του κορμού δείχνουμε συγκαλυμμένα αν εγκρίνουμε κάποιον ή όχι. Για να ξέρεις αν κάποιος υποψήφιος ενδιαφέρεται, πρόσεξε αν το στήθος του είναι στραμμένο προς το μέρος σου. Αν ναι κι αν οι κινήσεις και η στάση του μιμούνται τις δικές σου, η τεχνική σου λειτουργεί.
Πως Να Φλερτάρεις Με… Την Όπισθεν
Το κούνημα της… ουράς ίσως να είναι κλισέ, αλλά σύμφωνα με τους ανθρωπολόγους αυτό ήταν το πιο καυτό απ’ τα καυτά σεξουαλικά σινιάλα για τους αρχαίους προγόνους μας, μνήμη η οποία υπάρχει στο ασυνείδητο όλων μας. Μπορείς να τρα-βήξεις την προσοχή στα υπέροχα οπίσθιά σου και να τελειοποιήσεις το λίκνισμα των γοφών σου περπατώντας δήθεν αμέ-ριμνα. Το κόλπο είναι να τεντώσεις το πόδι σου μπροστά, πριν πατήσεις κάτω τη φτέρνα, και μετά να βαδίσεις κατά μήκος μιας νοητής ευθείας γραμμής (τα βιβλία στο κεφάλι προαιρετικά). Έτσι θα περπατάς μ’ ένα πολύ σέξι κούνημα. Θυμήσου επίσης ότι το άγγιγμα των αντρικών οπισθίων εμπεριέχει έντονο σεξουαλικό μήνυμα, όπως και στις γυναίκες, οπότε αν τον αγγίξεις απαλά εκεί καθώς κατευθύνεσαι προς το μπαρ για να παραγγείλεις ένα ποτό (συγνώμη, ήταν τυχαίο!) θα ενεργο-ποιήσεις ένα νεύρο που συνδέεται απευθείας με το πέος του.
Πως Να Τoν Φλερτάρεις Με… Τα Δάκτυλά Σoυ
Με περισσότερα από 100 οστά, μυς, συνδέσμους και νεύρα, τα χέρια μας είναι εξαιρετικά ευαίσθητα. Oι σούπερ δραστήριοι αισθητήρες μας στις άκρες των δαχτύλων λειτουργούν σαν σεξουαλικές κεραίες, στέλνοντας χιλιάδες μηνύματα στον εγκέ-φαλο. Το πρώτο άγγιγμα μεταξύ δύο ανθρώπων, ακόμη κι αν είναι τυχαίο, αποκαλύπτει αν υπάρχει ερωτική χημεία. Αν δύο άνθρωποι ταιριάζουν σεξουαλικά, η αίσθηση θα μοιάζει με ηλεκτρισμό. Αν κάνεις εσύ την πρώτη κίνηση, άγγιξε ένα ουδέτερο σημείο του σώματός του για να εκτιμήσεις κατά πόσο ενδιαφέρεται. Αν ευθυγραμμίσει τον ώμο του με το δικό σου, γείρει το κεφάλι ή ανταποδώσει το άγγιγμα, σκόπιμα ή τυχαία, τότε είναι σημάδι ότι έχεις ξυπνήσει το ενδιαφέρον του. Καμιά φορά η αρχαία γλώσσα της αφής μπορεί να μας πείσει και να μας διαβεβαιώσει ότι η σεξουαλική επαφή θα είναι απολαυστική.
Πως Να Φλερτάρεις Με… Τα Χέρια Σoυ
Το να ξεγυμνώνεις τα χέρια σου και να τα αγγίζεις απαλά είναι ένας καλός τρόπος για να τραβήξεις την προσοχή του, καθώς αυτά αντικατοπτρίζουν τη διαφορά μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού σώματος. Oι γυναίκες έχουν απαλότερο και λεπτότερο δέρμα και πιο λεπτεπίλεπτα άκρα από κατασκευής τους. Τα χέρια σου αποκαλύπτουν την εύθραυστη και απαλή θηλυκότητά σου. Επίσης, τα σταυρωμένα χέρια δε σημαίνουν απαραίτητα ότι θέλεις να απωθήσεις τον άλλο. Συχνά αντι-προσωπεύουν μια άνετη και χαλαρή στάση. Αν όμως τα χέρια και οι αγκώνες εκείνου είναι κολλημένα σφιχτά πάνω στο σώμα του, αυτό είναι σημάδι άγχους ή άμυνας – οπότε προσέγγισέ τον με προσοχή!
Πως Να Φλερτάρεις Με…Τα Πoδια Σoυ
Γιατί τα ψηλοτάκουνα φωνάζουν από μακριά «έχω σεξαπιιιιίλ»; Ένα ζευγάρι παπούτσια με ψηλά τακούνια τονίζουν περισ-σότερο τα πόδια σου, τα κάνουν να φαίνονται μακρύτερα και κυρίως θυμίζουν πόδια τεντωμένα από σεξουαλική διέγερση. O τρόπος που τα τοποθετείς όταν κάθεσαι αποκαλύπτει επίσης αναρίθμητα συναισθήματα, ανέκφραστες γνώμες, συμπεριφορές και διαθέσεις. Αν κάθεσαι με σταυρωμένους τους αστραγάλους, δείχνεις ότι χαλαρώνεις διακριτικά? αν κάθεσαι σταυροπόδι, δείχνεις πλήρη χαλαρότητα. Αν θέλεις όμως να στείλεις το μήνυμα ότι νιώθεις ερωτικά, καλό θα ήταν να κάθεσαι με τα πόδια σου ελαφρώς ανοιχτά. Για να ανεβάσεις τον υδράργυρο, δοκίμασε να χαϊδέψεις το μηρό σου – ως πρόκληση για να σου κάνει κι αυτός το ίδιο αργότερα.
Πως Να Φλερτάρεις Με… Τα Πέλματά Σoυ
Τα πέλματα έχουν πολλές νευρικές απολήξεις και γι’ αυτό είναι από τα σημεία φετίχ του σώματος και συχνά τυγχάνουν μεγάλης λατρείας, ιδίως κατά τη διάρκεια των προκαταρκτικών. Και πράγματι συνδέονται άμεσα με τα σεξουαλικά κέντρα του εγκεφάλου καθώς και με αυτό των γεννητικών οργάνων. Τραβώντας την προσοχή στα κάτω άκρα με το σταύρωμα των ποδιών και αφήνοντας τα παπούτσια να αιωρούνται ανέμελα στα δάχτυλα δίνεις την εντύπωση ότι βρίσκεσαι σε μια παιχνι-διάρικη διάθεση. Τέλος, «δείχνοντας» με τα δάχτυλα των ποδιών το αντικείμενο του πόθου σου στέλνεις ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι είναι αυτός ο οποίος σ’ ενδιαφέρει.
Πώς Μπορείτε Να Καταλάβετε Εάν Αρέσετε Σε Κάποιον;
Κοιτάξτε τα πόδια του. Η γλώσσα του σώματος αποτελεί τον πιο εμφανή τρόπο για να καταλάβετε εάν κάποιος σας φλερτάρει!
Ένα από τα πιο συνηθισμένα σημάδια είναι η κατεύθυνση των ποδιών. Όταν φλερτάρουμε, τα πόδια είναι στραμμένα προς τα μέσα, υποδηλώνοντας υποσυνείδητα την έλξη που υπάρχει. Εάν τα πόδια του άλλου ατόμου έχουν κατεύθυνση προς το μέρος σας, τότε τα αισθήματα είναι αμοιβαία.
Οι άντρες περιποιούνται τον εαυτό τους εάν τους αρέσει κάποια γυναίκα. Είτε πρόκειται για τα μαλλιά του είτε για τα ρούχα του, εάν ένας άντρας φροντίζει να έχει την καλύτερη εμφάνιση, τότε ξέρετε ότι έχετε προκαλέσει το ενδιαφέρον του!
Παρομοίως, στις γυναίκες αρέσει να ασχολούνται με τον εαυτό τους μπροστά σε υποψήφιους συντρόφους, γενικά πειράζοντας τα μαλλιά τους ή γλείφοντας τα χείλη τους.
Οι γυναίκες επίσης εκθέτουν τους καρπούς τους σε όσα άτομα τις ενδιαφέρουν ερωτικά. Το άγγιγμα και το χτύπημα των καρπών θεωρείται ερωτικό καθώς αυξάνει τους καρδιακούς παλμούς.
Εάν νομίζετε ότι ένας άντρας υποσυνείδητα σκέφτεται το σεξ καθώς σας κοιτάζει, τότε παρατηρήστε πού βρίσκονται τα χέρια του. Εάν είναι κοντά στην περιοχή των γεννητικών του οργάνων (ίσως στους γοφούς ή μέσα στις τσέπες) τότε ξέρετε τι έχει στο μυαλό του!
Οι γυναίκες από την άλλη είναι πιο διακριτικές. Εάν μια γυναίκα σταματήσει το βλέμμα της πάνω σας για μερικά δευτερό-λεπτα, μετά γυρίσει το κεφάλι και στη συνέχεια επαναλάβει το ίδιο, τότε ενδιαφέρεται. Εκτός και εάν μένει αγέλαστη!
Μόλις αρχίσετε να μιλάτε παρατηρήστε τον τρόπο που κάθεται ο άλλος. Εάν ένας άντρας ενδιαφέρεται πραγματικά, κάθεται απέναντί σας με τα πόδια ανοικτά, σαν να προσπαθεί να σας δελεάσει!
Οι γυναίκες κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Εάν μια γυναίκα κάθεται σταυροπόδι αλλάζοντας συνεχώς πόδι, αυτό είναι σημάδι ότι την ελκύετε ή στη χειρότερη περίπτωση ότι θέλει να πάει στην τουαλέτα!!!
Προσοχή: Τα συμπεράσματα από την γλώσσα του σώματος δεν είναι πάντα σωστά, κάποιες φορές τα φαινόμενα απατούν!!!
Ταυτόχρονα με την πρωτόγνωρη πανδημία του κορονοϊού, ολόκληρη η ανθρωπότητα βιώνει μια πρωτοφανή παγκόσμια ψυχολογική πίεση.
Είναι βέβαιο πως η σύγχρονη περίοδος θα απασχολήσει ιδιαίτερα τους ιστορικούς και πολλές ειδικότητες επιστημόνων και ιατρών στο μέλλον. Άλλωστε, ήδη καθημερινά γίνονται συζητήσεις για τη νόσο COVID-19 από ειδικούς και από μέλη του γενικού πληθυσμού, ακόμη και από τους αρνητές των επιστημονικών παρατηρήσεων, δηλαδή από εκείνους που αντιπρο-σωπεύουν την «ανοησία της αγέλης». Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Χάρι Φράνκφουρτ, «η φιλοσοφική έννοια της σαχλαμάρας είναι η αδιαφορία για την πραγματικότητα, όχι το ψεύδος».
Η πραγματικότητα που αντιλαμβάνεται εμπειρικά ολόκληρη η ανθρωπότητα αυτή την περίοδο είναι ότι συνυπάρχουν δύο πανδημίες, μία συνειδητά γνωστή και μία εν πολλοίς άγνωστη. Ταυτόχρονα με την πρωτόγνωρη πανδημία του κορονοϊού, ολόκληρη η ανθρωπότητα βιώνει μια πρωτοφανή παγκόσμια ψυχολογική πίεση. Η συνεχιζόμενη πολύμηνη απειλή υγείας έχει διαταράξει τη γνώριμη ροή της ζωής μας και προκαλεί ανασφάλεια, φοβίες και απόγνωση, ενεργοποιώντας τους βιολογικούς μηχανισμούς απόκρισης των ανθρώπων σε καταστάσεις στρες: πάλη, πάγωμα και φυγή, που αντιστοιχούν σε ακραίες συμπεριφορές οργής, κατάθλιψης και άγχους.
Στις ΗΠΑ οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι έχουν καταγράψει ιδιαίτερα αυξημένα ποσοστά επιθετικότητας, κατάθλιψης και άγχους, ενώ οι οδοντίατροι έχουν παρατηρήσει εκτεταμένα προβλήματα της κροταφογναθικής διάρθρωσης, τα οποία σχε-τίζονται με το αυξημένο σφίξιμο των δοντιών λόγω στρες. Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η παρατηρούμενη τεράστια ψυχολο-γική πίεση στους επαγγελματίες υγείας της πρώτης γραμμής στις χώρες με μεγάλη έξαρση των κρουσμάτων της πανδημίας του κορονοϊού.
Μελέτες στις ΗΠΑ έχουν δείξει ότι έως και 70% των μάχιμων νοσοκομειακών ιατρών, νοσηλευτών και εργαστηριακών επιστημόνων εμφανίζουν ψυχολογικά προβλήματα, καθώς καθημερινά και συνεχώς αντιμετωπίζουν τον φόβο θανάτου, τον δικό τους και των ασθενών τους, σε τραγικά δύσκολες συνθήκες, λαμβάνοντας υπό πίεση αποφάσεις ζωής και θανάτου. Περίπου το 30% αυτών των επαγγελματιών υγείας καταρρέουν, εκδηλώνοντας βαριές ψυχικές καταστάσεις, που περιλαμ-βάνουν ακόμη και περιστατικά αυτοκτονιών.
Ήταν ήδη γνωστό στους ψυχολόγους, εδώ και μία δεκαετία, ότι τη μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση βιώνουν λόγω επαγγέλματος οι πυροσβέστες, οι χειρουργοί και οι διευθυντές μεγάλων εταιρειών (CEO), που εκδηλώνουν και τα μεγαλύτερα πο-σοστά ψυχικής κόπωσης και ψυχολογικών προβλημάτων. Όμως, σε αντίθεση με αυτούς τους επαγγελματίες που συνήθως έχουν διαλείμματα ξεκούρασης και ευχαρίστησης, οι επαγγελματίες υγείας της πρώτης γραμμής της μάχης με τον κορωνοϊό βίωσαν και βιώνουν ένα διαρκές, ισχυρό, χρόνιο στρες.
Αυτό το χρόνιο στρες, αυτή την πανδημία ψυχολογικής πίεσης, βιώνει εδώ και έξι μήνες η ανθρωπότητα σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αρχικά, το ψυχολογικό σοκ της εμφάνισης της επιδημίας του κορονοϊού ήταν μεγάλο πλήγμα για τους κάθε λογής εξωπραγματικούς ιδεαλιστές, που προσπάθησαν να το υποβαθμίσουν με ρητορικά επιχειρήματα.
Εσφαλμένες απόψεις, όπως αποδείχθηκε από την εμπειρία, εξέφρασαν οι ηγέτες των ΗΠΑ, Βρετανίας και Βραζιλίας (του τύπου «είναι μια απλή γρίπη»), ο ηγέτης της Τουρκίας (του τύπου «το δικό μας DNA είναι ανθεκτικό»), καθώς και πολλοί θρησκευτικοί ηγέτες (του τύπου «ο δικός μας Θεός θα μας προστατέψει»). Ολες αυτές οι απόψεις κατέρρευσαν με πάταγο, με καταστροφικές συνέπειες και με οδυνηρό κόστος σε ανθρώπινες ζωές και ψυχολογική επιβάρυνση σε πολλές κοινωνίες, όπου ο πραγματικός κίνδυνος δεν αντιμετωπίστηκε από την αρχή ρεαλιστικά.
Ακόμη και σε χώρες όπως η δική μας, όπου η απειλή του κορονοϊού αντιμετωπίστηκε επιτυχημένα με επιστημονικό πραγ-ματισμό και ανθρωπισμό, και αναδείχθηκε η σημασία του κοινωνικού κράτους, της λαϊκής συναίνεσης, της προσωπικής ευθύνης και της αλληλεγγύης, είναι πλέον εμφανείς η ψυχολογική κόπωση και η διαδεδομένη ανασφάλεια. Αυξάνονται τα πε-ριστατικά κατάθλιψης και βίαιης επιθετικότητας από τους εφήβους έως τους μεσηλίκους, ενώ ο υποκείμενος φόβος θανά-του εκδηλώνεται με απαισιόδοξες φοβίες για το μέλλον είτε για το πολυπόθητο εμβόλιο είτε για την οικονομική ανάκαμψη. Οι αρνητικές συνέπειες της χρόνιας ψυχολογικής πίεσης εξαπλώνονται στην κοινωνία, αφού είναι μεταδοτικές οι καταστάσεις δυστυχίας ή ευτυχίας, όπως έχει παρατηρήσει ο κοινωνιολόγος ιατρός Νίκολας Χρηστάκης.
Ειδικά στην ελληνική κοινωνία, αυτή η πρωτόγνωρη περίοδος της παρούσας πανδημίας ψυχολογικής πίεσης αναμένεται ότι θα έχει ιδιαίτερη μεγάλη ένταση τους επόμενους μήνες. Ο ελληνικός λαός είναι ιδιαίτερα ευάλωτος στο στρες, καθώς σύμφωνα με περσινή έρευνα του ΟΗΕ (Απρίλιος 2019) καταδείχθηκε ως ο πιο στρεσαρισμένος λαός του πλανήτη ανάμεσα σε 140 χώρες, μεταξύ των οποίων και περιοχές με εμφύλια σύρραξη (π.χ., Σομαλία, Συρία και Λιβύη).
Φαίνεται ότι οι Έλληνες αφενός αισθάνονται ψυχολογικό στρες, που οφείλεται περισσότερο σε υποκειμενικές αντιλήψεις και όχι τόσο σε αντικειμενικές δυσκολίες, και αφετέρου δεν γνωρίζουν πώς να το διαχειρίζονται. Κατά συνέπεια, εκτός της αντικειμενικά επιτυχημένης έως τώρα αντιμετώπισης της πανδημίας του κορονοϊού από την Πολιτεία και τους ειδικούς με κοινωνική συναίνεση, φαίνεται ότι είναι αναγκαία στη χώρα μας μια άμεση και αποτελεσματική στρατηγική διαχείρισης του στρες, που να στηρίζεται στην εμπειρική γνώση για την ανθρώπινη φύση.
Αυτή η περίοδος κρίσης διδάσκει στην ανθρωπότητα τη σημασία του ρεαλισμού, της επιστήμης και του ανθρωπισμού. Η εμπειρία έχει δείξει ότι όλα τα προβλήματα των ανθρώπων μπορούν να αντιμετωπιστούν δραστικά μόνο με τον συνδυασμό επιστημονικού πραγματισμού, ανθρωπισμού και αλληλεγγύης, δηλαδή με την επιτυχημένη συνταγή που ακολούθησε η χώρα μας για την αντιμετώπιση της πρώτης φάσης της πανδημίας του κορωνοϊού.
Το άρθρο έγραψε ο Χρήστος Γιαπιτζάκης/ αναπληρωτής καθηγητής Γενετικής στην Ιατρική Σχολή στο Εθνικό και Καπο-διστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας στη Φιλοσοφική Σχολή στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και διδάσκει Φιλοσοφική Διαχείριση του Στρες στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Επιστήμη του Στρες και Προαγωγή Υγείας».
Σάββατο, 18 Ιανουαρίου 2020 Σαν σήμερα γεννήθηκε και πέθανε ο Βασίλης Τσιτσάνης !!!
Βασίλης Τσιτσάνης, ο μεγαλύτερος Έλληνας δημιουργός του λαϊκού τραγουδιού !!!
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα από γονείς Ηπειρώτες. Τσαρουχάς ο πα-τέρας του, είχε ένα μαντολίνο με το οποίο έπαιζε σχεδόν αποκλειστικά κλέφτικα τραγούδια της πατρίδας του. Αυτά ήταν τα πρώτα ακούσματα του μικρού Βασίλη μαζί με τις βυζαντινές ψαλμωδίες που άκουγε στην εκκλησία. Στα 11 χρόνια του χάνει τον πατέρα του και μόνον τότε πέφτει στα χέρια του το μαντολίνο – το οποίο στο μεταξύ έχει μετατραπεί από κάποιον ντόπιο οργανοποιό σε μπουζούκι.
Στα γυμνασιακά του χρόνια στα Τρίκαλα μαθαίνει παράλληλα βιολί, συμμετέχοντας με αυτό σε τοπικές εκδηλώσεις. Το μπουζούκι όμως, αν και χωρίς κοινωνική καταξίωση στη μικρή τοπική κοινωνία, τραβάει περισσότερο το ενδιαφέρον του. Τα πρώτα του τραγούδια τα γράφει σε ηλικία 15 χρονών. Στα τέλη του 1936 φεύγει από τα Τρίκαλα για την Αθήνα με σκοπό να σπουδάσει νομικά.
Για να συμπληρώσει τα έσοδά του δουλεύει παράλληλα σε ταβέρνες. Σε μια απ’αυτές γνωρίζει τον τραγουδιστή Δημήτρη Περδικόπουλο ο οποίος τον πηγαίνει σε μια δισκογραφική εταιρεία. Ηχογραφεί για πρώτη φορά το 1937, αλλά το κύριο μέρος των προπολεμικών δίσκων του πραγματοποιείται τα επόμενα χρόνια.
Η «Αρχόντισσα» είναι το πιο γνωστό τραγούδι που ηχογραφεί τότε αλλά μαζί μ’αυτό βρίσκουν θέση στη δισκογραφία τρα-γούδια όπως τα «Να γιατί γυρνώ», «Γι ‘αυτά τα μαύρα μάτια σου» και πολλά άλλα που ερμηνεύουν ο Στράτος Παγιουμτζής, ο Στελλάκης Περπινιάδης, ο Κερομύτης αλλά και ο Μάρκος Βαμβακάρης.
Με αυτά τα τραγούδια ο Τσιτσάνης εισήγαγε ένα νέο είδος Λαϊκού τραγουδιού το οποίο αποτείνεται στο πλατύτερο κοινό, σε αντίθεση με το ρεμπέτικο τραγούδι που ενδιαφέρει ένα περιορισμένο κύκλο ακροατών. Μ’ αυτά απαντά στην λογοκρισία της Μεταξικής δικτατορίας η οποία απαγορεύει τόσο τα προϋπάρχοντα τραγούδια του ρεμπέτικου περιθωρίου όσο και τις εμφανείς ανατολίτικες μελωδίες.
Τα χρόνια της κατοχής τα περνά στη Θεσσαλονίκη, όπου δουλεύει σε διάφορα μαγαζιά. Αυτά τα χρόνια γράφει πολλά από τα τραγούδια που ηχογραφεί μετά τονπόλεμο όταν άνοιξαν ξανά τα εργοστάσια δίσκων. «Αχάριστη», «Μπαξέ τσιφλίκι», «Τα πέριξ», «Νύχτες μαγικές», «Ζητιάνος της αγάπης», «Ντερμπεντέρισσα» και βέβαια τη «Συννεφιασμένη Κυριακή». Το 1946 εγκαθίσταται ξανά στην Αθήνα και αρχίζει πάλι να ηχογραφεί.
Η δεκαετία 1945 – 1955 είναι ίσως η κορυφαία της καριέρας του καθώς γνωρίζει την πλατιά καταξίωση στη δισκογραφία και η πιο μεστή δημιουργικά γι’ αυτόν. Φέρνει στο προσκήνιο νέες φωνές που υπηρετούν τα τραγούδια του και δένονται μαζί του : τη Μαρίκα Νίνου, τη Σωτηρία Μπέλλου, τον Πρόδρομο Τσαουσάκη.
«Είμαστε αλάνια», «Πήρα τη στράτα κι έρχομαι», «Χωρίσαμε ένα δειλινό», «Τρελός τσιγγάνος», «Πέφτουν της βροχής οι στάλες», «Όμορφη Θεσσαλονίκη», «Αντιλαλούνε τα βουνά», «Κάνε λιγάκι υπομονή», «Φάμπρικες», «Πέφτεις σε λάθη», «Καβουράκια», «Κάθε βράδυ λυπημένη», «Ξημερώνει και βραδιάζει», «Έλα όπως είσαι», είναι μερικά μόνο από τα τραγού-δια του γι’ αυτή την περίοδο. Κι ίσως θα’ πρεπε να σημειώσουμε τόσο το μελωδικό πλούτο, όσο και τη δεξιοτεχνία στην απόδοση πολλών απ’ αυτά τα τραγούδια.
Χαρακτηριστικές οι εισαγωγές τους – που κάποτε είναι…τρείς : ταξίμι, προεισαγωγή, εισαγωγή – δείγματα ιδιαίτερης σπουδής και απίστευτης ευχέρειας στη μελωδική έκφραση.
Καθώς, μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’50, το σκηνικό στο λαϊκό τραγούδι πλατιάς αποδοχής αλλάζει και κυριαρχούν κάποιες αραβικές ή και ινδικές επιρροές, ο Τσιτσάνης προσπαθεί να εγκλιματιστεί χωρίς να εγκαταλείψει το προσωπικό του ύφος. Το ίδιο κάνει και σε επόμενες εποχές που η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αλλάζει ξανά.
Χωρίς ποτέ να αποδεχτεί κάποια απ’ τις εποχιακές «μόδες», παρουσιάζει πάντα κάποια τραγούδια που μπορούν να προ-στεθούν στα κλασικά του, αν και ανήκουν σε νεότερα χρόνια κι έχουν επιρροές απ’ τον κυρίαρχο ήχο αυτών. Τραγούδια του ερμηνεύουν ο Καζαντζίδης, ο Μπιθικώτσης,ο Γαβαλάς, ο Αγγελόπουλος, η Γκρέυ, η Πόλυ Πάνου, η Χαρούλα Λαμπράκη, ο Σταμάτης Κόκοτας κι από κάποιο σημείο και κάτω, κατ’ εξοχήν ο ίδιος.
Απ’ αυτά ν’ αναφέρουμε ενδεικτικά : «Ίσως αύριο (1958), «Τα λιμάνια» (1962), «Τα ξένα χέρια»(1962), «Μείνε αγάπη μου κοντά μου»(1962), «Κορίτσι μου όλα για σένα»(1967), «Απόψε στις ακρογιαλιές»(1968), «Κάποιο αλάνι»(1968), «Της Γερακίνας γιός»(1975),»Δηλητήριο στη φλέβα»(1979). Το 1980 με πρωτοβουλία της UNESCO ηχογραφείται ένας διπλός δίσκος με τίτλο «Χάραμα» – έτσι λεγόταν το μαγαζί στο οποίο ο Τσιτσάνης εμφανιζόταν τα τελευταία 14 χρόνια της καριέρας του και της ζωής του. Σ’ αυτό το δίσκο παίζει μια σειρά από κλασικά του τραγούδια αλλά και πολλά αυτοσχεδιαστικά κομμάτια στο μπουζούκι.
Ο δίσκος αυτός με την έκδοσή του στην Γαλλία (1985) παίρνει το βραβείο της Μουσικής Ακαδημίας Charles Gross. Όμως στο μεταξύ ο κορυφαίος δημιουργός έχει φύγει για πάντα.
Το 1984, ακριβώς την ημέρα των γενεθλίων του (18 Ιανουαρίου), πεθαίνει στο νοσοκομείο Brompton του Λονδίνου ύστερα από επιπλοκές μιας εγχείρησης στους πνεύμονες. Μέχρι και 24 μέρες πρίν εμφανιζόταν κανονικά σε κέντρο και δούλευε καινούργια τραγούδια…
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερα-τικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:
Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά,
σαν γεμίσω το κεφάλι,
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
(Τσέτσης)
Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι’ αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.
Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.
Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:
Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα
του θανάτου η καμπάνα και για μένα.
(Τσιτσάνης)
***
Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου,
όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου.
(Βαμβακάρης)
Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις. Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα.
Είναι χορός μοναχικός. Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι’ αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή». Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει.
Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι’ αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.
Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα. Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ’ άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλι-κίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά. (Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ’ όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.)
Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι’ αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων.
Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προ-σφάτως στα τηλεοπτικά σόου.
Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν’ ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ’ ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.
Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.
Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει. Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες. Μπορεί και να γίνει έτσι. Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.
Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο. Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολό-κληρο.
Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης. Όπως ανα-φέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».
Δείτε το κάτωθι Video... ...
Το άρθρο έγραψε ο Διονύσης Χαριτόπουλος στην εφημερίδα Τα Νέα, 14/9/2002.
Αν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ζούσε στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα αποφθέγματα και οι σοφίες του θα ήταν από τότε διάσημες. Για του λόγου το αληθές, υπάρχουν αρκετά βιβλία, τα οποία έχουν συλλέξει τις σοφές φράσεις του, πολλές εκ των οποίων προέρχονται από τα γράμματά του προς φί-λους, συνεργάτες και μέλη της οικογένειάς του.
Αν και ένας σημαντικός στοχαστής και παθιασμένος ομιλητής ακόμα και σε σχέση με την πολιτική και την οικονομία, ένα μεγάλο μέρος των χρήσιμων λόγων του και γνώσεών του προέρχονται από την ουσιαστική ζωή την οποία έκανε σε προσω-πικό επίπεδο.
Η ζωή είναι τρελή και χαώδης. Αλλά ορισμένες γενικές αλήθειες ισχύουν ασχέτως γενιάς, δεκαετίας και αιώνα. Και η εξε-ρεύνηση ορισμένων αληθειών από την πένα και το στόμα ενός σοφού ανθρώπου όπως του Αϊνστάιν θα μας βοηθήσουν να βρούμε τις δικές μας προσωπικές αλήθειες.
1️⃣--- «Είναι το καθήκον κάθε καλοπροαίρετου ανθρώπου να παλεύει με αφοσίωση στον δικό του μικρόκοσμο για να μετατρέψει αυτή την αγνή καλοσύνη σε ζωντανή δύναμη, όσο περισσότερο μπορεί»
«Είμαστε στη θέση ενός μικρού παιδιού. Μπαίνοντας σε μια τεράστια βιβλιοθήκη, της οποίας οι τοίχοι είναι καλυμμένοι μέχρι το ταβάνι με βιβλία σε πολλές διαφορετικές γλώσσες. Το παιδί ξέρει ότι κάποιος πρέπει να έχει γράψει αυτά τα βιβλία. Δεν ξέρω ποιος ή πώς. Δεν καταλαβαίνει τις γλώσσες στις οποίες είναι γραμμένα. Το παιδί παρατηρεί ένα συγκεκριμένο σχέδιο στον τρόπο που τα βιβλία είναι τοποθετημένα, μια μυστηριώδης τάξη, την οποία δεν κατανοεί, αλλά μόνο αμυδρά υποθέτει».
Γι’ αυτό ακριβώς ο Αϊνστάιν πίστευε ότι κάνοντας σημαία του αγώνα μας την ανθρωπιά, χρησιμοποιώντας την ως μέσο, μπορούμε να διεισδύσουμε στις άγνωστη ακόμα γνώση.
2️⃣--- «Μου φαίνεται ότι η πιο σημαντική λειτουργία της τέχνης και της επιστήμης είναι να ξυπνά και να κρατά ζωντανό αυτό το συναίσθημα σε όσους είναι δεκτικοί»
Ο Αϊνστάιν πίστευε ότι η τέχνη και η επιστήμη κρατούν μια ιδιαίτερη σχέση στην ύπαρξη μας και στη σχέση με τον κόσμο γύρω μας. Δεν μας βοηθούν απλά να συνεισφέρουμε στον κόσμο ή να ξεπεράσουμε τις εσωτερικές και εξωτερικές προκλή-σεις, αλλά και να συνδεθούμε με τον εαυτό μας και τον κόσμο με έναν πολύ βαθύ, σχεδόν θρησκευτικό, τρόπο.
3️⃣--- «Κάθε μέρα υπενθυμίζω στον εαυτό μου εκατοντάδες φορές ότι η εσωτερική και εξωτερική μου ζωή βασίζονται στους αγώνες άλλων ανθρώπων, νεκρών και ζωντανών, και ότι πρέπει να ξεπεράσω τον εαυτό μου ώστε να απο-δειχθώ άξιος των όσων έλαβα και λαμβάνω»
Συχνά ξεχνάμε πόσο επηρεάζεται η ζωή μας από τους αγώνες αμέτρητων άλλων ανθρώπων για τα δικαιώματα και τη γνώση που κατέχουμε σήμερα. Εκείνων που δούλεψαν ακούραστα για να εφεύρουν και να εξελίξουν τις ιδέες τους, εκείνων που έχτισαν και ξανάχτισαν, που επιδιόρθωσαν, που υπερασπίστηκαν και που δεν παραιτήθηκαν.
Τα πάντα, από το φαγητό που φτάνει στο πιάτο μας, τα φάρμακα και τα εμβόλια που σώζουν ζωές, τα δομικά υλικά, τη θέρμανση, την τεχνολογία αποτελούν ιδέες και προσπάθειες τόσων ανθρώπων του παρελθόντος. Και φυσικά τα δικαιώματά μας, χρειάστηκε κάποιοι άλλοι να αγωνιστούν για να κατοχυρωθούν μέσα σε έναν πολλές φορές άδικο και σκληρό κόσμο.
Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι μια παύση η οποία θα μας επιτρέψει να δείξουμε την εκτίμησή μας σε αυτούς τους ανθρώπους. Ύστερα, χρειάζεται και η δική μας συνεισφορά για να συνεχίσουμε το έργο τους.
«Τι παράξενοι που είμαστε εμείς οι θνητοί! Καθένας από εμάς βρίσκεται εδώ για μια σύντομη επίσκεψη· δεν γνωρίζει για ποιο σκοπό, αν και μερικές φορές νομίζει ότι τον αισθάνεται. Αλλά από την οπτική γωνία της καθημερινής ζωής, χωρίς να εμβαθύνουμε, υπάρχουμε για τον συνάνθρωπό μας – καταρχάς γι’ αυτούς στων οποίων τα χαμόγελα και την ευημερία στη-ρίζεται όλη η ευτυχία μας και αμέσως μετά για όλους αυτούς που δεν γνωρίζουμε προσωπικά και με τη μοίρα των οποίων είμαστε ενωμένοι με τον δεσμό της συμπόνοιας»
div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> Οι αρνητικές σκέψεις η νοερή επανάληψη γεγονότων του παρελθόντος ή η έκφραση ανησυχιών που τελικά βασανίζουν το άτομο καθώς σκέφτεται τι θα μπορούσε να έχει γίνει αλλά δεν έγινε.
Το παρακάτω άρθρο λοιπόν, ίσως να κουβαλάει τον πόνο σου, τον καημό σου, τη θλίψη σου με αποτέλεσμα να σε ταξιδεύει παραπέρα, εκεί που η ευτυχία έχει πρόσωπο, χαμογελαστό…
Γράφει ο ψυχολόγος Νικόλαος Βαμβακάρης.
Πώς διατηρούμε το μυαλό μας συνεχώς κουρασμένο; γιατί να νιώθουμε δέσμιοι των φόβων μας; Τι είναι εκείνο που δεν είπαμε και κρύφτηκε μέσα μας; Που χάθηκε ο θυμός που νιώσαμε απέναντι σε κάποιον ή σε κάτι που μας πλήγωσε; Νιώθουμε αρκετά σίγουροι να εκφράσουμε τον εαυτό μας ή μήπως έτσι δεν θα γίνουμε αποδεκτοί από τους ανθρώπους γύρω μας;
Όταν το ποτήρι ξεχειλίζει, το σώμα μας είναι εκεί για να μας προειδοποιήσει ότι κάτι πρέπει να αλλάξουμε, ή τουλάχιστον κάτι να διορθώσουμε στις συγκεκριμένες απαντήσεις που δίνουμε στον εαυτό μας. Παρόλο που τα συναισθήματα μας όπως τα δάκρυα ή τον θυμό μπορούμε να τα κρύψουμε από και προς τους άλλους, τον εαυτό μας δεν μπορούμε να τον ξεγελάσουμε και εκείνος μας εκπλήσσει λέγοντας μας «δεν ξεχνώ».
Έτσι και εμείς με την σειρά μας δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε τι που μας απασχολεί, είναι συνδεδεμένο με το σώμα και την ψυχή μας. Για αυτό, παρακάτω έχουμε συγκεντρώσει μερικές κινήσεις/ καταστάσεις που θα σε απεγκλωβίσουν από τις όποιες αρνητικές σκέψεις και τον φόβο που μπορεί να νιώθεις.
1️⃣--- Ρώτα τον εαυτό σου: Έ από τα πρώτα βήματα που πρέπει να κάνουμε είναι να αναγνωρίσουμε τις αρνητικές σκέψεις, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι καθημερινότητα και να θέσουμε στον εαυτό μας το ερώτημα, «τι είναι το χειρότερο που θα μου συμβεί αν…». Μπορεί οι πρώτες απαντήσεις απέναντι στον εαυτό μας να είναι αποθαρρυντικές, παρόλα αυτά με τον τρόπο αυτό τις αποφορτίζουμε σημαντικά, και έτσι κατανοούμε ότι τίποτα δεν έχει συμβεί ούτε θα συμβεί πέρα από τον φόβο μας.
2️⃣--- Γέλα με την κατάσταση: Η χρήση του χιούμορ είναι ένα ακόμη όπλο στην φαρέτρα μας απέναντι σε κάθε ψυχοσωματικό σύμπτωμα καθώς και σε κάθε μας αρνητική σκέψη, για παράδειγμα αν σου έρθει η σκέψη «φοβάμαι μήπως λιποθιμήσω και με δουν», μπορείς να πεις στον εαυτό σου «και να με δουν τι θα γίνει; σίγουρα θα με σηκώσουν, άσε που μπορεί να γνωρίσω και κάποιον καινούριο άνθρωπο»!
3️⃣--- Μην στέκεσαι ακίνητος: Σίγουρα η βόλτα, η άσκηση, η ενασχόληση με το κατοικίδιο σου και τα ενδιαφέ-ροντα θα βάλουν στην άκρη τις σκέψεις και όταν θα επανέρθουν θα δεις ότι είναι πιο αδύναμες, άρα και λιγότερο κουρα-στικές για σένα.
4️⃣--- Τόνισε τις νίκες περισσότερο από τις αποτυχίες: Για παράδειγμα, αν σκεφτείς τη φορά που ένιωσες δύσπνοια, ζαλάδα, πόνο στο στομάχι και το αφήσεις να γυρίζει στο μυαλό σου πριν από την επόμενη έξοδο με φίλους γίνεσαι προφήτης της επόμενης εξόδου που θα νιώσεις άσχημα, ενώ αν πεις, «θα βγω σήμερα με κάποιον που περνάω καλά και θα δούμε πως θα πάει» σίγουρα οι πιθανότητες να περάσεις καλά είναι με το μέρος σου.
5️⃣--- Κατάλαβε ότι δεν είσαι μόνος: Ακόμα και να είσαι στο βυθό της απόγνωσης και νιώθεις αβοήθητος η συνειδητοποίηση ότι ανήκεις σε ένα σύμπαν που μας χωράει και μας αγκαλιάζει όλους θα σε κάνει να νιώσεις γαλήνη, παύοντας να υπονομεύεις τον εαυτό σου λέγοντας ποιος θα με καταλάβει αφού δεν ξέρει τι περνάω κτλ. Πρώτα από όλα μίλα αν θες να σε καταλάβουν, ένας καλός φίλος ή ακόμη καλύτερα ένας ψύχραιμος παρατηρητής με γνώση όπως για παράδειγμα ένας ειδικός σε θέματα ψυχικής υγείας θα βοηθήσει στην λεκτική έκφραση των συναισθημάτων σου πράγμα που θα σε κάνει να νιώσεις πολύ καλύτερα ρίχνοντας με τον τρόπο του στην σκέψη σου τις πρώτες ηλιαχτίδες ελπίδας.
6️⃣--- Γίνε ο εαυτός σου και θα δεις: Οι άνθρωποι ως γνωστόν είναι τα μόνα ζώα που προσπαθούν να γίνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι στην πραγματικότητα άρα όσο πιο πολύ σε γνωρίζεις και σε αποδέχεσαι τόσο περισσότερο θα σε αποδεχτούν οι άλλοι, εάν όμως κρύβεσαι τότε μην γκρινιάζεις ότι δεν σε καταλαβαίνουν.
7️⃣--- Είσαι ο καθρέφτης της ενέργειάς σου: Καθημερινά γίνεσαι μέρος ενός πειράματος, που λαμβάνει χώρα μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, κοιτάζοντας τον εαυτό σου στον καθρέφτη μπορεί να τον δεις άλλοτε λυπημένο, άλλοτε φοβισμένο, άλλοτε απομακρυσμένο από αυτό που πραγματικά είσαι αν αναρωτηθείς γιατί ο καθρέφτης με δείχνει έτσι θα καταλάβεις ότι απλά αντανακλά αυτό που εσύ νιώθεις είτε αυτό λέγεται θυμός, είτε αυτό λέγεται άγχος είτε αυτό λέγεται αυτολύπηση, ο καθρέφτης δεν είναι παραμορφωτικός είναι επιμορφωτικός για να καταλάβεις αυτό που εσύ νιώθεις, άκουσε τον τι έχει να σου πει και άλλαξε το είδωλο στον καθρέφτη σου.
Τα διάφορα χρώματα και οι αποχρώσεις τους έχουν την ικανότητα να εμπνεύσουν, να διεγείρουν, να καταπραΰνουν, να θεραπεύσουν ακόμα και να ταράξουν.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα παιδιά, που έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στην επίδραση των χρωμάτων.
Έτσι, έχει πολύ μεγάλη σημασία να επιλέξετε το σωστό χρώμα για το δωμάτιο του παιδιού.
Αν και οι επιστήμονες μας έχουν μάθει πολλά πράγματα για τον τρόπο που το χρώμα επηρεάζει το μυαλό και το σώμα μας, πρέπει να έχετε κατά νου ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Αυτές οι γενικεύσεις δεν ισχύουν για όλους.
Αλλά αν θέλετε να μάθετε γενικά ποιο είναι το κατάλληλο χρώμα για το δωμάτιο του παιδιού σας διαβάστε παρακάτω:
1️⃣--- Κόκκινο: Το κόκκινο μπορεί να ενεργοποιήσει το σώμα και να διεγείρει το μυαλό, να αυξήσει τον καρδιακό ρυθμό, την αρτηριακή πίεση και την αναπνοή. Ωστόσο, ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι η υπερβολική έκθεση στο κόκκινο χρώμα ενθαρρύνει την επιθετική συμπεριφορά και την ανικανότητα της συγκέντρωσης. Το κόκκινο είναι ωραίο και έντονο, αλλά δεν είναι και το καλύτερο χρώμα για ένα παιδικό δωμάτιο.
2️⃣--- Πορτοκαλί: Το πορτοκαλί είναι ίσως ένα από τα πιο παρεξηγημένα χρώματα. Αυτό το ζεστό, φιλικό και νεανικό χρώμα είναι πραγματικά κατάλληλο για τα παιδιά, θεωρείται ότι ενθαρρύνει την εμπιστοσύνη, την εξωστρέφεια και την ανεξαρτησία. Η κοινωνική φύση αυτού του χρώματος εμπνέει την επικοινωνία και τη συνεργασία.
3️⃣--- Κίτρινο: Οι περισσότεροι από μας συνδέουν το κίτρινο με τα συναισθήματα της ευτυχίας και του κεφιού. Μελέτες συνδύασαν επίσης αυτό το φωτεινό και χαρωπό χρώμα με το κίνητρο. Το απαλό κίτρινο μπορεί να βοηθήσει τη συγκέντρωση, ενώ το έντονο ενισχύει τη μνήμη. Δώστε προσοχή με την υπερβολική χρήση του φωτεινού κίτρινου! Σε με-γάλες δόσεις μπορεί να δημιουργήσει το αίσθημα της ταραχής ακόμη και του θυμού.
4️⃣--- Πράσινο: Αυτή η ηρεμία του φυσικού χρώματος, έχει μια κατευναστική επίδραση σε ένα παιδί. Οι επιστή-μονες έχουν διαπιστώσει επίσης ότι το πράσινο μπορεί να βελτιώσει την ταχύτητα ανάγνωσης ενός παιδιού και την κατα-νόηση.
5️⃣--- Μπλε: Έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από το κόκκινο, το μπλε μειώνει τα συναισθήματα του άγχους και της επιθετικότητας, ενώ παράλληλα μειώνει και την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό ρυθμό. Τα παιδιά που βιώνουν ξε-σπάσματα ή άλλα προβλήματα συμπεριφοράς μπορούν να εκτιμήσουν τις καθησυχαστικές επιδράσεις ενός μπλε δωματίου.
6️⃣--- Μωβ: Το μωβ είναι ένα φιλόδοξο και γεμάτο αυτοπεποίθηση χρώμα. Είναι επίσης το χρώμα του πάθους, της δημιουργικότητας, της σοφίας και της πνευματικότητας. Αυτό το χρώμα εμπνέει την ευαισθησία και τη συμπόνια στα παιδιά. Αλλά αν το παιδί σας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο, και θέλετε να κρατήσετε το χρώμα περιορίστε το στα διακοσμητικά του χώρου.
7️⃣--- Ροζ: Αν και είναι συνήθως συνδέονται με τα κοριτσίστικα δωμάτια, το ροζ έχει μια κατευναστική αίσθηση και για τα δύο φύλα.
8️⃣--- Ζεστά χρώματα: Τα ζεστά χρώματα εμπνέουν ευτυχία, ζεστασιά και άνεση στους περισσότερους ανθρώ-πους.
9️⃣--- Ψυχρά χρώματα: Μερικοί από μας συνδέουν τα ψυχρά χρώματα με το αποστειρωμένο, νοσοκομείο περι-βάλλον, αλλά τα όχι και τόσο έντονα ψυχρά χρώματα μπορεί να έχουν μια κατευναστική επίδραση στα παιδιά. Πλέον, πολλά από αυτά τα χρώματα κάνουν τους μικρούς χώρους να δείχνουν μεγαλύτεροι.
Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το Friedrich Schiller Uni-versity Jena και δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση «Pain», οι λέξεις που αναφέρονται στον πόνο έχουν από μόνες τους την ικανότητα να προκαλέσουν την αίσθηση του πόνου, αφού όπως αποδείχθηκε, ο εγκέφαλος αντιδρά στις λέξεις έτσι όπως αντιδρά και στον σωματικό πόνο.
Για παράδειγμα, όταν ο γιατρός πριν την ένεση μας λέει «αυτό θα πονέσει λίγο», πριν ακουμπήσει καλά-καλά η βελόνα το δέρμα μας έχουμε νιώσει τον πόνο του τρυπήματος, σύμφωνα με τον ερευνητή dr. Thomas Weiss. Με το που ακούμε λέξεις όπως «βασανίζω», «εξαντλώ», «μαστίζει» ενεργοποιούνται οι περιοχές εκείνες του εγκεφάλου οι που εκκινούν την διαδικασία ανταπόκρισης του οργανισμού στα ερεθίσματα αυτά.
Κατά την έρευνα, 16 υγιή άτομα πέρασαν από λειτουργικό μαγνητικό τομογράφο την ώρα που επεξεργάζονταν λέξεις που αναφέρονται στον πόνο, καθώς και άλλες λέξεις αρνητικά φορτισμένες όπως «αηδιαστικός» ή «βρώμικος». Σκοπός της έρευνας αυτής, σύμφωνα με τον Thomas Weiss ήταν να εξακριβωθεί ποια είναι τα κέντρα επεξεργασίας του πόνου στον εγκέφαλο. Μάλιστα, τα ευρήματα της μελέτης αναμένεται να φανούν ιδιαιτέρως χρήσιμα κατά την θεραπεία ασθενών με διαταραχές χρόνιου πόνου.
Η δύναμη του Ναι και του Όχι !!!
H λέξη “όχι” μπορεί να κάνει ζημιά στον εγκέφαλο και του ομιλητή αλλά και του ακροατή, καθώς το άκουσμα της λέξης έχει σαν αποτέλεσμα την απελευθέρωση δεκάδων ορμονών που παράγουν το στρες καθώς επίσης και νευροπομπών. Αυτές οι χημικές ουσίες παρενοχλούν άμεσα την κανονική λειτουργία του εγκεφάλου, καταστρέφοντας τη λογική, την αιτία, τη διαδικασία άρθρωσης της γλώσσας και την επικοινωνία. Στην πραγματικότητα, η απλή ματιά σε μια λίστα από αρνητικές λέξεις για μερικά δευτερόλεπτα, μπορεί να κάνει ένα άτομο που υποφέρει από υψηλό στρες ή κατάθλιψη να αισθανθεί ακόμα χειρότερα, και όσο πιο πολύ τις συλλογίζεται τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να καταστρέψει εκείνες τις υποδομές που ρυθμίζουν την μνήμη, τις αισθήσεις και τα συναισθήματα.
Οι λέξεις που εμπνέουν φόβο –όπως η φτώχεια, η αρρώστια και ο θάνατος –επίσης οδηγούν τον εγκέφαλο σε αρνητικές πτυχές. Ακόμα και αν αυτές οι σκέψεις που προκαλούν φόβο δεν είναι αληθινές, κάποια άλλα μέρη του εγκεφάλου (όπως είναι η αμυγδάλα) αντιδρούν σε αυτές τις τρομακτικές φαντασίες καθώς σκέφτονται ότι είναι πραγματικές απειλές που συμβαίνουν στον έξω κόσμο. Περιέργως, φαινόμαστε καλωδιωμένοι να ανησυχούμε, ίσως εξαιτίας της μνήμης μας σε παλιά περιστατικά φόβου όπου στους αρχαίους χρόνους οι απειλές ήταν αμέτρητες για την επιβίωση των ανθρώπων.
Η Barbara Fredrickson, ένα από τα ιδρυτικά μέλη του κέντρου Θετικής Ψυχολογίας, ανακάλυψε πως πρέπει να παράγουμε τουλάχιστον τρεις θετικές σκέψεις και αισθήματα για κάθε μορφή αρνητικού συναισθήματος. Αν εκφράσεις λιγότερο από τρία, πιθανότατα να αποτύχεις σε ότι έχει να κάνει με προσωπικές ή επαγγελματικές σχέσεις. Αν θες να κάνεις τις προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις να ανθίσουν, πρέπει να κάνεις τουλάχιστον πέντε θετικές σκέψεις για κάποιο αρνητικό συναίσθημα. Για παράδειγμα οι εκφράσεις ‘’είμαι απογοητευμένος’’ ή ‘’αυτό δεν έγινε όπως ήλπιζα’’ αποτελούν μέρος του αρνητισμού, όπως και το συνοφρύωμα ή το νεύμα του κεφαλιού.
Οι θετικές λέξεις και σκέψεις ωθούν τα κέντρα κίνησης του εγκεφάλου να δράσουν και μπορούν να μας βοηθήσουν να ανα-πτύξουμε ένα αίσθημα ευθυμίας όταν αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα της ζωής. Σύμφωνα με την Sonja Lyubomirsky, μια από τις κύριες ερευνήτριες της ευτυχίας παγκοσμίως, αν επιθυμείς να αποκτήσεις ισόβια ικανοποίηση πρέπει να εντρυφήσεις στις θετικές σκέψεις για τον εαυτό σου, να μοιράζεσαι τις όμορφες στιγμές με τους άλλους και να γεύεσαι κάθε θετική εμπειρία στη ζωή σου.
Η συμβουλή μας: διάλεξε σοφές θετικές λέξεις και να τις απαγγέλεις απαλά και σιγανά. Αυτό θα σε βοηθήσει να εμποδίσεις το μέρος εκείνο του εγκεφάλου σου που σκέφτεται αρνητικά, και καθώς πρόσφατη έρευνα έχει δείξει πως η συνεχής επανάληψη των θετικών λέξεων, όπως είναι η αγάπη, η ειρήνη και η συμπόνια θα επαναφέρουν αυτά τα γονίδια που μειώνουν το φυσικό και συναισθηματικό στρες. Θα αισθάνεσαι καλύτερα, θα ζεις περισσότερο και θα αναπτύξεις μια βαθύτερη σχέση με τους άλλους που θα βασίζεται στην εμπιστοσύνη, τόσο στο σπίτι όσο και στο χώρο εργασίας.
Όπως οι ερευνητές επισημαίνουν, αν αναφέρεις έστω και πέντε θετικές σκέψεις για κάθε αρνητικό συναίσθημα θα σε βοη-θήσει να βιώσεις μια ‘’άριστη ποικιλία της ανθρώπινης λειτουργίας’’. Αυτή είναι η δύναμη του ‘’ΝΑΙ’’.
Σκέφτηκες ποτέ τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τους «τίτλους ειδήσεων» στο εξώφυλλο της δικής σου Ζωής;
Πόση ενέργεια, πόσα χαμόγελα, πόσα δάκρυα, πόσα ταξίδια; Φρόντισες να’ χεις τα μάτια της Ψυχής ανοικτά, έτσι για να βρίσκει έδαφος και νόημα η κάθε μία κουκίδα ξεχωριστά, και να πηγαίνει να κάθεται αβίαστα εκεί που «πρέπει», όποτε «πρέπει»;
Δε θα’ ταν στ’ αλήθεια, κρίμα κι άδικο να ξύπναγες μια μέρα, συνειδητοποιώντας πως το δικό σου παζλ, βγήκε λίγο μικρότερο απ’ ότι το ονειρεύτηκες; Πως οι κουκίδες της ζωής σου, στο τελικό μέτρημα, βγήκαν κάπως κουτσουρεμένες;
Με δίχως αμφιβολία θα αναρωτήθηκες πολλάκις, τι θα γινόταν αν επέλεγες άλλο δρόμο, άλλη κατεύθυνση, στη διαδρομή που έκανες στην μέχρι τώρα επίγεια σου περαντζάδα. Αν έστριβες αριστερά αντί δεξιά; Αν πήγαινες με χίλια αντί με εκατό;
Τι πορεία θα έπαιρνε το ταξίδι προς την περιβόητη Ιθάκη; Κι ίσως πολλές φορές να μετάνιωσες για κάποιες από τις στροφές που έστριψες, για κάποιες από τις ταχύτητες που φοβήθηκες. Λάθος. Μεγάλο λάθος. Μην αμφιβάλλεις ποτέ και μη μετανιώνεις για τίποτα. Η ζωή ξέρει καλύτερα από σένα.
Εσύ μονάχα έχε το νου και την καρδιά σου ανοικτά. Εσύ μονάχα φρόντισε να περπατάς. Και μην αφήνεις καμιά κουκίδα να πάει χαμένη, κανένα τίτλο ειδήσεων να γραφτεί στα παραλειπόμενα.
Και κάτι τελευταίο. Μη μιλάς άλλο για Ιθάκη. Για ταξίδια να μιλάς. Να θυμάσαι πως σημασία έχει ότι έπεσες, σηκώθηκες, έμαθες, γέλασες, έκλαψες, αναθεώρησες, έζησες το Ταξίδι.
Όσοι στ’ αλήθεια ταξίδεψαν, δε ζηλεύουν την Ιθάκη. Κι ας λέει ο Μίλτος το αντίθετο. Την Ιθάκη σου, μη γυρεύεις να τη βρεις. Να κοιτάς να την φτιάξεις. Να κοιτάς να γουστάρεις τη διαδρομή και να περπατάς. Αδιάκοπα και με δίχως εκπτώσεις. Να περπατάς… …
Οι φράσεις και τα αποφθέγματα, κρύβουν μια μεγάλη δυναμική για όσους τους αρέσει να τα διαβάζουν και να συγκρατούν τη σοφία τους.
Περιέχουν, μέσα σε λίγες λέξεις, νοήματα και έννοιες που μπορούν να σας καθοδηγήσουν και να σας εμπνεύσουν εκείνες τις “σκοτεινές” μέρες.
1️⃣--- «Είτε πιστεύεις ότι μπορείς, είτε ότι δεν μπορείς, έχεις δίκιο!» – Henry Ford
2️⃣--- «Σε 20 χρόνια θα είσαι απογοητευμένος περισσότερο για τα πράγματα που δεν έκανες, παρά για τα πράγματα που έκανες». – Mark Twain
3️⃣--- «Μέσα σε κάθε δυσκολία, κρύβεται η ευκαιρία». – Albert Einstein
4️⃣--- «Αυτό που ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ όταν πετυχαίνεις τους στόχους σου, δεν είναι πιο σημαντικό από αυτό που ΓΙΝΕΣΑΙ όταν πετυχαίνεις τους στόχους σου». – Henry David Thoreau
5️⃣--- «Γίνε η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο». – Mahatma Gandhi
📖 ﹏✍
6️⃣--- «Γίνε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, παρά η δεύτερη καλύτερη εκδοχή κάποιου άλλου». – Judy Gar-land
7️⃣--- «Το να είσαι ο εαυτός σου σε έναν κόσμο που προσπαθεί συνεχώς να σε αλλάξει, είναι το μεγαλύτερο κατόρ-θωμα». – Ralph Waldo Emerson
8️⃣---«Κράτα το πρόσωπό σου στραμμένο προς τον ήλιο, και η σκιά θα είναι πάντα πίσω σου». – Walt Whitman
9️⃣--- «Έμαθα πως το θάρρος δεν είναι η έλλειψη φόβου, αλλά η επικράτηση έναντι αυτού. Ο θαρραλέος άνθρωπος δεν είναι αυτός που δεν φοβάται, αλλά αυτός που καταφέρνει και υπερνικά το φόβο του». – Nelson Mandela
1️⃣0️⃣--- «Να θυμάσαι πάντα πως είσαι πιο γενναίος από ότι πιστεύεις, πιο δυνατός από ότι δείχνεις και πιο έ-ξυπνος από ότι νομίζεις». – Christopher Robin
Δεν πιστεύουμε στον έρωτα κατά παραγγελία, σε μια ξενόφερτη γιορτή, γράφει ο Γιάννης Τζανετάκης: "Σε άλλα θαύματα πιστεύουν οι ποιητές! Διαβάστε και θα καταλάβετε"…
Τάσος Λειβαδίτης, «Αυτὸ το αστέρι είναι για όλους μας – V»
Θα ᾿θελα να φωνάξω τ᾿ όνομά σου, αγάπη, μ᾿ όλη μου την δύναμη.
Να τ᾿ ακούσουν οι χτίστες απ᾿ τις σκαλωσιές και να φιλιούνται με τον ήλιο
να το μάθουν στα καράβια οι θερμαστές και ν᾿ ανασάνουν όλα τα τριαντάφυλλα
να τ᾿ ακούσει η άνοιξη και να ᾿ρχεται πιο γρήγορα
να το μάθουν τα παιδιά για να μην φοβούνται το σκοτάδι,
να το λένε τα καλάμια στις ακροποταμιές, τα τρυγόνια πάνω στους φράχτες
να τ᾿ ἀκούσουν οι πρωτεύουσες του κόσμου και να το ξαναπούνε μ᾿ όλες τις καμπάνες τους
να το κουβεντιάζουνε τα βράδια οι πλύστρες χαϊδεύοντας τα πρησμένα χέρια τους.
Να το φωνάξω τόσο δυνατά
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει.
Να τ᾿ ακούσει ο χρόνος και να μην σ᾿ αγγίξει, αγάπη μου, ποτέ.
«Θα ᾿θελα να φωνάξω τ᾿ όνομά σου,
αγάπη, μ᾿ όλη μου την δύναμη.
Να τ᾿ ακούσει ο χρόνος και να μην σ᾿ αγγίξει,
αγάπη μου, ποτέ».
📖 ﹏✍
Θανάσης Κωσταβάρας, «Μόνο με και για την Αγάπη σου»
Μόνο με την Αγάπη σου
μπορώ να επιζήσω.
Να μη χαθώ μέσα στο μαύρο δάσος.
Ν’ αψηφήσω τον άγριο σκύλο
που μ’ ακολουθεί σα να ’ναι ο ίσκιος μου.
Μόνο με την Αγάπη σου.
Να χτίσω ένα άλλο πρόσωπο.
Να γίνω πάλι ένα μικρό αγόρι.
Αθώο σαν το τρεχούμενο νερό.
Και να γνωρίζω τον κόσμο
μ’ ένα καινούργιο θάμπωμα.
Μόνο με την Αγάπη σου
μπορώ να λέω τραγούδια από άλλους, άγνωστους τόπους.
Να γίνομαι ένας γρύλος άγρυπνος∙
και να κεντώ τ’ όνομα σου, με στίχους αέρινους.
Να μιλώ μόνο για σένα.
Να σε καλημερίζω μ’ έναν φοβισμένο κορυδαλλό
κρυμμένον στο στήθος μου∙
και να μου αποκρίνεσαι μ’ ένα ξεχασμένο μου ποίημα.
Μόνο για την Αγάπη σου.
Μπορώ να περνάω την κάθε μου μέρα απαγγέλλοντας τους πικρούς στεναγμούς
και αγιογραφώντας τους αίνους
απ’ το μέγα θαύμα του Έρωτα.
Να σου λέω τέλος καληνύχτα
και να με παίρνεις μαζί σου, στον ύπνο σου.
Για να με σεργιανίσεις μεθυσμένον
στα μαγεμένα σου όνειρα.
Μόνο με και για την Αγάπη σου
μπορώ να γίνομαι όλο και πιο ανθρώπινος.
Να φαίνομαι όλο και λιγότερο λυπημένος.
«Μόνο με και για την Αγάπη σου μπορώ
να γίνομαι όλο και πιο ανθρώπινος.
Να φαίνομαι όλο και λιγότερο λυπημένος».
📖 ﹏✍
Ορέστης Αλεξάκης, «Μαρία ή Το θαύμα της βροχής»
Καθώς
εγώ
τη μυγδαλιά τινάζω
πέφτουν τ’ αμύγδαλα βροχή
κι εσύ
πώς λάμπεις
μα δεν θυμώνεις
μόνο
με κοιτάζεις
και μου χαμογελάς
φεγγοβολώντας
Κι εγώ
τινάζω με
μανία το δέντρο
και Θε μου σε
φοβάμαι και
μ’ αρέσεις
κι όλο βυθίζεσαι στο φως
και μέσα
στην εκτυφλωτική σου λάμψη
σβήνεις
Κι εγώ
τινάζω κλαίγοντας
— γελώντας και κλαίγοντας —
το δέντρο
και
ξυπνώ
και πια
δεν είναι φως
δεν είναι δέντρο
μόνο δωμάτιο γκρίζο
βουρκωμένο
και βρέχει
βρέχει
βρέχει
και δεν είσαι
κανείς δεν είναι πια
και με σκεπάζουν
άγρια θολά νερά
νερά
και χρόνια
(Από τη συλλογή «Ο Ληξίαρχος»)
«Κι εγώ τινάζω με μανία το δέντρο και
Θε μου σε φοβάμαι και μ’ αρέσεις»
📖 ﹏✍
Μαρία Λαϊνά, «Δ΄ Θριαμβικό»
Αν κάποτε πεθάνω,
μην ακούσεις ποτέ πως τάχα «κείμαι ενθάδε»:
εσύ θα με βρεις στην αναπνοή του αγέρα
στο φευγαλέο, παιδικό χαμόγελο.
Αν κάποτε πεθάνω,
μη διαβάσεις ποτέ το όνομά μου σε πέτρα:
εσύ θα ξέρεις να μ’ ακούσεις στον αχό της άνοιξης
και στην επιμονή του ήχου της βροχής.
Αν κάποτε πεθάνω,
μην πιστέψεις ποτέ πως η αγάπη μου τελείωσε:
σκέψου πως θα σε περιμένει,
σ’ άλλες αισθήσεις περιγράφοντας την ομορφιά σου.
(Από τη συλλογή «Επέκεινα»)
📖 ﹏✍
Ηλίας Λάγιος, «14:22′ Η Δηώ αντιμιλώντας στο ραδιόφωνο»
O χρόνος έφτασε,
το φως να φύγει·
ψυχής κυνήγι
δεν έχει πια.
Γέρνεις, αγάπη μου,
μες στο σκοτάδι·
κάτι από χάδι
και σκοτεινιά.
Ρόδο της μοίρας μου,
δειλό χεράκι,
να ’ρθείς λιγάκι
βουβό φιλί.
Συγχώρα, αγάπη μου,
αυτή την ώρα,
γεμάτη δώρα
που μ’ εγκαλεί.
Νύχτα θαμπή, ανεξήγητη,
θυμού θα μας σκεπάσει·
άρρυθμη αδειάζει η πλάση,
και λίγη η προσευχή.
Και ίσως να πεις, καρδούλα μου
τα λόγια που δεν ξέρω·
τον πόθο να προφέρω,
μια λέξη μαγική.
Το παιδί σας ξεκίνησε να λέει ψέματα και σίγουρα κι εσείς θα αναρωτιέστε πώς γίνεται αυτό, αφού κανείς μέσα στο σπίτι δεν έχει τέτοια συμπεριφορά. Και κυρίως, κατά πόσο αυτά τα ψέματα είναι αθώα.
Εδώ λοιπόν να σας πούμε ότι η εποχή του «ψέματος» ξεκινά στα παιδιά ταυτόχρονα με την κατάκτηση της γλώσσας, διότι του επιτρέπει να εκφράσει με το δικό του τρόπο αυτά που συμβαίνουν μέσα του και γύρω του, αλλά και να τα «πλάσει» σύμφωνα με τις ανάγκες του, δοκιμάζοντας τα όρια τα δικά του και των άλλων.
Πόσο αθώα είναι τα ψέματα των παιδιών,
ανάλογα με την ηλικία τους... ...
1️⃣--- Από την ώρα που αρχίζουν να μιλάνε έως 6 ετών: Τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες «μπερδεύουν» την πραγματικότητα με τον κόσμο της φαντασίας τους. Πιστεύουν συχνά ότι έχουν ζήσει πραγματικά κάτι που είδαν στον ύπνο τους ή φαντάστηκαν ή τα εντυπωσίασε.
2️⃣--- Από 7 έως 11 ετών: Από τα 7 του χρόνια το παιδί έχει αρχίζει να ξεκαθαρίζει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας και αυτό σημαίνει ότι γνωρίζει πότε λέει ψέματα και πότε αλήθεια. Παρ’ όλα αυτά, τα ψέματα εξακολουθούν να λέγονται για να «επηρεάσουν» τα πράγματα και να αποφύγουν ή να αποτρέψουν δυσάρεστες καταστάσεις.
3️⃣--- Από 12 ετών και πάνω: Στην εφηβεία, στα ψέματα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία γιατί λέγονται εντελώς συνειδητά πια και συνήθως με ξεκάθαρο σκοπό. Καθώς μεγαλώνει η ανάγκη των παιδιών για αυτονομία και ιδιωτικότητα, τα ψέματα μπορεί να είναι ένας τρόπος να ξεφύγουν από την αυστηρή επιτήρηση και τον έλεγχο των γονιών.
